Jak informowaliśmy tutaj, dnia 1 października 2020 r. Stały Komitet Rady Ministrów przyjął i skierował do Komisji Prawniczej projekt ustawy o wsparciu dla morskiej energetyki wiatrowej.
Najnowszy projektu ustawy Offshore (Offshore Wind, jak wolą niektórzy) pochodzi z dnia 6 lipca 2020 r. (do pobrania tutaj). Nasze Biuro opiniowało wcześniejszą wersję z dnia 23 grudnia 2019 r., do której w sumie odniosło się również ponad 40 podmiotów z rynku.
Niewątpliwie jednym z najbardziej interesujących nas fragmentów była treść Rozdziału 6, która dotyczy łańcucha dostaw, a więc naszych Klientów. Dla zainteresowanych pełną listą zmian wprowadzonych do tego fragmentu ustawy, zamieszczam pełne porównanie na końcu niniejszego wpisu.
To, co rzuca się w oczy od razu, to zmiana tytułu Rozdziału. Jest do zmiana, wbrew pozorom, niezwykle istotna. Odchodzimy od różnicowania dostawców na lokalnych i „nielokalnych”, co przekłada się na całą treść i sens Rozdziału.
Jak wskazywano w szeregu dyskusji pomiędzy przedstawicielami branży, przede wszystkim samo zdefiniowanie dostawcy lokalnego, czy też materiałów i usług lokalnych mogłoby okazać się dosyć trudne. No bo właściwie kim jest dostawca lokalny? Pomiotem, który ma siedzibę w Polsce? Założenie siedziby gdziekolwiek na terytorium RP, to nie jest szczególny problem. Podmiot, który zatrudnia więcej niż 50% pracowników z Polski? Czym są usługi lokalne? Usługi świadczone w Polsce, czy przez Polaków, a może to i to? Materiały lokalne to produkt, który powstał w Polsce, czy produkt, który powstał z polskich komponentów, a może produkt, który sprzedają Polacy?
Dodatkowo, różnicowanie podmiotów na „swoich” i „nie swoich” jest dosyć „odważne” w świetle prawodawstwa UE.
Być może to było przyczyną, że w pierwotnej wersji projektu ustawy zabrakło tych definicji, mimo jasnego odwołania do nich w treści. Niby jest ten local content, ale tak nie za bardzo, żeby nie raziło w oczy.
Ponieważ pojawiły się jednak dostawy materiałów i usług lokalnych, proponując zmiany do projektu pokusiliśmy się jednak o zaproponowanie takich definicji.
10) wykonawca lokalny – podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zadeklaruje podczas dialogu technicznego, o którym mowa w art. 36 ust. 1, że większość produktów i usług świadczonych na rzecz Wytwórcy będą stanowiły produkty i usługi lokalne.
11) produkty i usługi lokalne – produkty wytworzone w całości na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz usługi świadczone wyłącznie przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Jak widać powyżej, Ustawodawca zdecydował się jednak zrezygnować z kontrowersyjnego rozdzielania wykonawców na wykonawców lokalnych i „nielokalnych”.
Nasze uwagi do projektu ustawy przewidywały również mechanizmy „bonusów” tj. zachęt do korzystania z tzw. kontentu lokalnego przez inwestorów. Uznaliśmy, że metoda marchewki, zamiast kija (którą proponowali inni uczestnicy rozmów), jakkolwiek również kontrowersyjna, będzie praktyczniejsza, sensowniejsza i jeżeli już, bardziej możliwa do pogodzenia z europejskim ładem prawnym.
W tym kontekście wskazywaliśmy, że zasady przeprowadzania tzw. dialogu z wykonawcami muszą być zdecydowanie konkretniej określone, zaś ich efekty bardziej namacalne. Nasze propozycje zakładały szczegółowe rozliczenie się z zaangażowania wykonawców lokalnych. Niemniej jednak, skoro rezygnujemy z tego podziału, to oczywiście te zmiany również się zdezaktualizowały.
Mimo wszystko jednak, w nawiązaniu do powyższego cieszy nowy punkt 6) w art. 35, wedle którego sporządzany przez Wytwórcę plan łańcucha dostaw materiałów i usług ma zawierać planowane terminy kluczowych postępowań na wybór dostawców materiałów i usług, ze wskazaniem planowanego trybu wyboru kontrahentów oraz przewidywanych warunków udziału w postępowaniu, a także kryteriów oceny ofert.
Niewątpliwie jednak można skonkludować, że co do zasady proponowane przez szereg podmiotów zmiany zmierzające do realnej i daleko idącej promocji dostawców usług i materiałów lokalnych zostały na tym etapie odrzucone.
Local content skutecznie ulotnił się z ustawy.
Dlatego też konieczne jest podejmowanie kolejnych inicjatyw mających na celu pomoc i promocję rodzimych przedsiębiorców.
Na szczęście tego rodzaju oddolne przedsięwzięcia zaczęły się pojawiać. Mowa tu na przykład o Pomorskiej Platformie na rzecz rozwoju MEW na Bałtyku, w której nasze Biuro również uczestniczy.
Zmiany do Rozdziału 6:
